Bewustwording is een proces van ontvouwen en vertrouwen, niet van bereiken

We zeggen vaak: “Ik ga bewuster in het leven staan. Ik ga mijn bewustzijn vergroten. Ik ga dieper in mijn bewustzijn gaan.” Het zijn allemaal termen waarmee we proberen uit te drukken dat we aan onszelf werken. Maar er is iets belangrijks dat we ons steeds moeten herinneren: bewustzijn is er altijd.

Bij iedereen. Het is niet groot of klein, niet diep of ondiep. Het is er gewoon. Wanneer we zeggen dat we ons bewustzijn vergroten, bedoelen we eigenlijk dat we de connectie met ons bewustzijn versterken en er meer op durven vertrouwen.

Bewustwording is geen doel

Daarom is “bewustwording” eigenlijk een wat misleidende term. Je vergroot niets. Je beseft enkel wat er altijd al aanwezig was. Dat besef ontvouwt zich stap voor stap. Je leert jezelf opnieuw zien, vanuit dat bewustzijn.

En in dat proces speelt vertrouwen een sleutelrol. Het vraagt moed om te zeggen: “Het leven dat ik tot nu toe heb geleid, dient mij niet meer. Ik loop vast. Ik ben niet gelukkig. Ik wil het anders.” Dat moment van eerlijkheid is pijnlijk, maar ook een keerpunt.

De verleiding van snelle verandering

Toch willen we meestal van vandaag op morgen alles omgooien. Maar zo werkt het niet. Eerst hebben we lessen te leren. We hebben te vertragen. We hebben te kijken naar ons verleden, te begrijpen wat het ons bracht, en bovenal: wie wij zijn, los van alles wat doorheen de tijd op ons is geplakt.

Dat vraagt vertrouwen. Vertrouwen dat je pure kern er altijd al was en altijd zal zijn. Vertrouwen dat je jezelf kan leren kennen en leren dragen.

Een wereld van bereiken

In de westerse wereld leven we in een cultuur van bereiken. We willen altijd meer, beter, mooier, dieper. Terwijl er eigenlijk al zoveel is. We zoeken extern: vrijheid, geluk, liefde. Maar die zijn in essentie allemaal in ons aanwezig — we zijn het alleen vergeten.

Dat is de sleutel: leren vertrouwen op het proces. Het gaat niet om iets bereiken. Want zodra we een doel behalen, verschijnt er meteen een volgend. Denk aan het cliché: iemand wil een miljoen euro. Hij bereikt het, maar voelt zich nog steeds niet voldaan. Dus verlegt hij de lat naar tien miljoen.

Het proces is de sleutel

Voor wie al langer bezig is met persoonlijke groei, klinkt dit herkenbaar. Je bent er nooit, want: wanneer ben je er eigenlijk? Voor wie net begint met persoonlijke ontwikkeling, lijkt het vaak alsof er een eindpunt is. Een doel dat je moet halen.

Natuurlijk mag je doelen hebben. Maar we hechten er te veel waarde aan. Het gaat niet om het eindpunt, maar om het proces ertussen. Het proces van jezelf leren kennen. Van beseffen wie je bent en wat je te doen hebt. Dat stuk is er altijd — ook al is het soms niet zichtbaar.

Het vraagt geduld en vertrouwen om dat te leren kennen. En de waarheid is: je bent er nooit helemaal.